Kada se dete rodi sa imenom koje nije prisutno u crkvenim knjigama, praksa je da mu se prilikom krštenja daje ime koje se nalazi u crkvenim knjigama, obično imenom nekog sveca. Ovo se smatra početkom novog života sa Hristom, kao ponovno duhovno rođenje.
Međutim, postoje izuzeci od ovog pravila. Neka imena koja su nekada smatrana nepravoslavnim postala su danas veoma uobičajena, kao što je slučaj sa imenom Tara. U ovim situacijama, često se ne zahteva promena imena prilikom krštenja. Slično tome, novija imena poput Mia, Lara, Selena, Nika, Ela, Vid, Lav i sličnih, koja nisu prisutna u crkvenim knjigama, takođe često prolaze bez promene.
Foto: PixabayIpak, praksa u vezi sa krštenjem može varirati u zavisnosti od ličnih ubeđenja, lokalnih običaja u crkvi, kao i saveta sveštenika ili duhovnika. Postoje delovi Srbije gde je pristup fleksibilniji u vezi sa ovim pitanjem, dok su u nekim drugim zemljama, poput Rusije, pravila strožija - ne dozvoljava se krštenje ukoliko osoba ne nosi ime po nekom svecu, prenosi Kurir.
Ukratko, u Srbiji postoje različiti slučajevi kada je u pitanju davanje imena prilikom krštenja, a mnogo toga zavisi od individualnih okolnosti, lokalnih običaja i preporuka crkvenih autoriteta.
Autor:
J.B.
Izvor:
svetplus.com