Rad na filmu otpočeo je već kao student, naslovnom ulogom Stojana Mutikaše u istoimenom ostvarenju Feodora Hanžekovića, za koju je dobio Zlatnu arena na prvom Festivalu jugoslovenskog filma u Puli 1954. godine.
Od tada igrao je u više od 500 filmova i televizijskih serija, a poslednju ulogu ostvario je u filmu Dragana Bjelogrlića "Montevideo, Bog te video".
Gotovo da nije bilo filma u kojem Janićjević nije igrao, a ni nagrade koju nije dobio. Režiseri su mu poveravali najčešće glavne uloge, ili one do njih, od Radoša Novakovića i Zdravka Velimirović do Makavejeva i Jelića, Mikija Stamenkovića, Zzivojina Pavlovića i Gorana Paskaljevića, a onda i mladji - Radoš Bajić, Siniša Kovačević, Dragan Bjelogrlić...
Po sopstvenom priznanju, najteža mu je bila uloga u filmu „Gazija” po Andrićevim pripovetkama, a onu u filmu „Zadah tela” Žike Pavlovića smatrao je najuspešnijom.
Tokom šezdeset godina Janićijević je igrao na mnogim pozorišnim scenama i nanizao uloge u Jugoslovenskom dramskom, Narodnom pozorištu, Ateljeu 212...
Pre dve sedmice objavljena je njegova knjiga "Sećanja", u kojoj je ispričao svoj životni i glumački put, a Siniša Kovačević tim povodom napisao da je bio veliki glumac, ali i veliki čovek.
Izvor: Blic
Izvor:
Svet Plus